Dag 2
Blijf op de hoogte en volg Ans
19 Juli 2017 | Frankrijk, Saint-Jean-Pied-de-Port
Redelijk goed geslapen. Ik stond voor een pelgrim best laat op, rond acht uur.
De echte pelgrims waren al weg, niets van gemerkt :)
Maar ik zag wel twee helmen staan. Deze waren van twee mooie mannen rond de 40 jaar! Dat noem ik geen pelgrims. Die hier komen met de motor.
Afijn, op weg naar de wasgelegenheid, stond daar een van die twee in zijn stoere rode onderbroek! Ook goedemorgen! Maar geen foto gemaakt ;)
Genoten van een heerlijk ontbijtje bij een prachtig uitzicht.
Terug gelopen naar Sant Jean Pied de Port voor mijn eerste stempel te halen. Kwam ik onderweg Mathias uit Duitsland tegen, die gisteren ook bij mij in de trein zat. Ff gekletst en hem doorverwezen naar mijn auberge voor koffie, daar had hij zin in. Ik verder op pad naar het pelgrimskantoor.
Stempel gekregen, zitten praten met een lieve medewerkster daar. Hierna stokbrood, kaasjes en blikje tonijn gekocht omdat ik weet dat je de volgende dag niets tegenkomt 25 km lang.
Hierna naar “mijn” auberge , waar Mathias ook aan de koffie zat. Na even bezig te zijn geweest met mobiel en tablet toch maar eens op pad naar Orrison.
Oh, mijn God, wat was dat zwaar, pfff. Wel zo ontzettend steil, continu klimmen. Niet zoals een paar weken geleden in Oostenrijk Paulien, écht vijf keer steiler.
Het was zo'n 9 km waarvan ik de laatste 2 km toch nog voor het moeilijke pad koos, grind, zand, losse stenen. Maar op dat pad zag ik wel zo’n enorme roofvogel vliegen, echt nog nooit zoiets gezien. Prachtig!
Eigenlijk wilde ik proberen om er een foto van te maken maar ik dook bijna het ravijn in. Maar goed dat ik het niet heb gedaan.
En eindelijk zag ik refuge staan, wát was ik blij. Nou Lony, het kan hier niet om morgen mijn rugzak te laten vervoeren. Dus zal hem zelf door de Pyreneeën moeten dragen, 20 km lang. Zie er een beetje tegenop, maar dat morgen.
Hier lekker gedoucht en een wasje gedaan. Om 18.00 uur konden 22 pelgrims aan tafel voor de warme maaltijd.
Het was een leuk gevarieerd gezelschap, iedereen zat al aan tafel, oeps, Brabants kwartiertje. Was nog een stoel vrij, voor mij. En wat denken jullie. …recht tegenover de enige Nederlander van het gezelschap. Is dat toeval?
Zuid-Koreanen, USA, Letland, Duitsland , Italië en Denemarken.
Denemarken zat naast mij, Martin en Victoria, Martin ook met de nodige humor, veel gelachen. Was gezellig en ook nog eens lekker gegeten.
En ondertussen maar regenen en mijn was hangt buiten. Wordt de bagage nog zwaarder morgen.
Maar dat zien we dan wel weer, toch? :)
De echte pelgrims waren al weg, niets van gemerkt :)
Maar ik zag wel twee helmen staan. Deze waren van twee mooie mannen rond de 40 jaar! Dat noem ik geen pelgrims. Die hier komen met de motor.
Afijn, op weg naar de wasgelegenheid, stond daar een van die twee in zijn stoere rode onderbroek! Ook goedemorgen! Maar geen foto gemaakt ;)
Genoten van een heerlijk ontbijtje bij een prachtig uitzicht.
Terug gelopen naar Sant Jean Pied de Port voor mijn eerste stempel te halen. Kwam ik onderweg Mathias uit Duitsland tegen, die gisteren ook bij mij in de trein zat. Ff gekletst en hem doorverwezen naar mijn auberge voor koffie, daar had hij zin in. Ik verder op pad naar het pelgrimskantoor.
Stempel gekregen, zitten praten met een lieve medewerkster daar. Hierna stokbrood, kaasjes en blikje tonijn gekocht omdat ik weet dat je de volgende dag niets tegenkomt 25 km lang.
Hierna naar “mijn” auberge , waar Mathias ook aan de koffie zat. Na even bezig te zijn geweest met mobiel en tablet toch maar eens op pad naar Orrison.
Oh, mijn God, wat was dat zwaar, pfff. Wel zo ontzettend steil, continu klimmen. Niet zoals een paar weken geleden in Oostenrijk Paulien, écht vijf keer steiler.
Het was zo'n 9 km waarvan ik de laatste 2 km toch nog voor het moeilijke pad koos, grind, zand, losse stenen. Maar op dat pad zag ik wel zo’n enorme roofvogel vliegen, echt nog nooit zoiets gezien. Prachtig!
Eigenlijk wilde ik proberen om er een foto van te maken maar ik dook bijna het ravijn in. Maar goed dat ik het niet heb gedaan.
En eindelijk zag ik refuge staan, wát was ik blij. Nou Lony, het kan hier niet om morgen mijn rugzak te laten vervoeren. Dus zal hem zelf door de Pyreneeën moeten dragen, 20 km lang. Zie er een beetje tegenop, maar dat morgen.
Hier lekker gedoucht en een wasje gedaan. Om 18.00 uur konden 22 pelgrims aan tafel voor de warme maaltijd.
Het was een leuk gevarieerd gezelschap, iedereen zat al aan tafel, oeps, Brabants kwartiertje. Was nog een stoel vrij, voor mij. En wat denken jullie. …recht tegenover de enige Nederlander van het gezelschap. Is dat toeval?
Zuid-Koreanen, USA, Letland, Duitsland , Italië en Denemarken.
Denemarken zat naast mij, Martin en Victoria, Martin ook met de nodige humor, veel gelachen. Was gezellig en ook nog eens lekker gegeten.
En ondertussen maar regenen en mijn was hangt buiten. Wordt de bagage nog zwaarder morgen.
Maar dat zien we dan wel weer, toch? :)
-
20 Juli 2017 - 19:31
Annelies:
Hoi hoi, regen lees ik....jee. En idd dat klimwerk....dat is heftig. Leuk om dit te volgen zeg.
Groetjes -
20 Juli 2017 - 20:04
Thijs:
Hoi Ans,
Mooi geniet er van! -
20 Juli 2017 - 20:59
Caroline:
Leuk om te lezen Ans. Veel succes met klauteren en veel plezier met al je ontmoetingen -
20 Juli 2017 - 21:49
Paulien:
dat dacht ik wel dat jij nu veel meer moet klimmen, wel gaaf zeg met z,n allen aan tafel eten, lijkt wel een grote familie.
toi toi ans blijven genieten. -
22 Juli 2017 - 12:49
Tony En Annie Vervoort:
Hoi Ans,
Wat een leuk en vrolijk verslag! Zo te horen vermaak je je goed. Wij wensen je nog veel kracht voor de komende kilometers.
We blijven je volgen.
Lieve groetjes van Tony en Annie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
